چكيده

در جوامع بشري كمتر جامعه اي را مي توان يافت كه با دين سر و كار نداشته باشد. همه اديان بخصوص اديان آسماني مظاهري دارند كه بدان وسيله پيروان خود را به معبود نزديك مي كنند نماز نيز از مظاهر و اركان دين اسلام است هر نمازگزاري به تناسب سطح نماز خويش از تعاليم و‌ آثار و بركات آن برخوردار مي گردد.

اين مقاله با هدف آسيب شناسي بي توجهي به حقيقت نماز و ارائه ي راهكارها در جهت رفع آسيبها در اقامه نماز با استفاده از روش اسنادي تهيه شده است ابتدا به بررسي جايگاه نماز در و زندگي فردي و اجتماعي و تكامل انسان پرداخته شده است آنگاه آسيبهاي بي‌توجهي به نماز مانند عدم آشنايي با فلسفة نماز، احساس عقب ماندگي، تنبلي و تن پروري، سهل انگاري، غرق شدن در زندگي مادي، تربيت غلط خانوادگي، دوستان و محيط اجتماعي فاسد، برخوردهاي نامناسب برخي افراد مذهبي مطرح شده و سپس راهكارهايي مانند آشنايي با فلسفه نماز، دوري از پرخوري و پرخوابي و شهوتراني، اميدواري به رحمت خداوند،‌ اختصاص بهترين اوقات براي اقامه نماز، هماهنگي گفتار و عمل مربيان و والدين،‌قطع رابطه با دوستان ناباب، فعال شدن رسانه ها در جهت دادن اطلاعات و معرفي الگوهاي مناسب، كوشش مسئولان در جهت اصلاح جامعه،‌ بيان شده است. در نهايت نتيجه گيري بعمل آمده است.

كليد واژگان: آثار نماز- آسيب شناسي- خداوند- دين اسلام- نماز

مقدمه:

انسان در ميان مخلوقات برترين موجودي است كه بالاترين استعداد تكامل را دارد از نقطه صفر آغاز به حركت كرده و به سوي بي نهايت همچنان پيش مي رود و چرخ تكامل او اگر در مسير حق باشد، متوقف نخواهد شد. از طرفي عبادت مكتب عالي تربيت و است، انديشه انسان را بيدار مي كند و فكر او را متوجه بي نهايت مي كند، گرد و غبار گناه و غفلت را از دل و جان مي شويد، صفات عالي انساني را در وجود او پرورش مي دهد،‌ روح ايمان را تقويت و آگاهي و مسئوليت به انسان مي بخشد. (مكارم شيرازي، ج 11، 1362:145)

حلقه اتصال انسان به مبدأ آفرينش مي باشد و باعث تخلق انسان  به صفات ملكوتي مي شود.

بارزترين شكل عبادت، نماز است كه مهمترين عامل ذكر و بهترين رافع غفلت است. نماز روح تشكر و سپاس را در نمازگزار  تقويت مي كند. نماز پيوستن به خدا و بريدن از غير اوست. تسليم و رضا به قضاي خداوند متعال است. نماز اطاعت از خدا و پرهيز از عصيان است نماز موجب تقوي و تقوي نيروي تشخيص حق از باطل را به نمازگزار مي دهد. نمازگزار خدا را ناظر بر اعمال خود مي داند و عالم را محضر خدا مي داند و در محضر خداوند معصيت نمي كند.

بقیه در ادامه مطلب.